Κείμενο αντιρατσιστικής εκδήλωσης

Πριν ένα μήνα περίπου στο νησί, γίναμε μάρτυρες ενός συμβάντος θα λέγαμε προφητικού, καθώς όσο μεγάλη και να ήταν η έκπληξή μας, ίσως ήταν μόνο η αρχή ή ένα από τα πολλά που θα δούμε να συμβαίνουν.

Μια ξεβρασμένη βάρκα, 62 απελπισμένοι άνθρωποι και η απώλεια 3 ανθρώπινων ζωών μέσα στη φιλόξενη θάλασσα του Ιονίου Πελάγους, είναι ο πρώτος απολογισμός αυτού που πρόκειται να ακολουθήσει. Μια ομάδα 65 ανθρώπων από το Αφγανιστάν και το Ιρακινό Κουρδιστάν, ξεκίνησαν το ταξίδι προς το δικό τους «παράδεισο και τη «δική μας» Ευρώπη, προσπαθώντας να φτάσουν στην Ιταλία, μέσα σε μια φουσκωτή βάρκα. Αλλά έμειναν στην προσπάθεια, καθώς η βάρκα ξεβράστηκε και οι ίδιοι βρέθηκαν δεδομένων των ελληνικών νόμων και διεθνών επίσημων εκεί από όπου ξεκίνησαν. Στο ασφυκτικό κέντρο της Αθήνας, εκεί όπου έγινε η συμφωνία με το διακινητή τους. Ίσως ξαναπροσπαθήσουν να αποδράσουν, βρίσκοντας κάποιον άλλο εξίσου επικίνδυνο τρόπο, ίσως πεθάνουν στο δρόμο ή ίσως μείνουν για πάντα εκεί. Το σίγουρο είναι ότι ποτέ δε θα επιστρέψουν πίσω στις πατρίδες τους και οι λόγοι μας είναι γνωστοί, άσχετα αν τους ξεχνάμε ή αν τους παραβλέπουμε. Ο βασικός λόγος είναι ότι άνθρωποι διωγμένοι από την πόλη τους, λόγω πολέμων που γίνονται με τη συμμετοχή και εισβολή κρατών της Δύσης, τα οποία εμπλέκονται και διαιωνίζουν το καθεστώς του πολέμου σε κράτη όπως Τυνησία, Λιβύη, Αίγυπτο, τις υποτιθέμενες «εμφύλιες συρράξεις», μια συνέχεια των πολέμων σε Αφγανιστάν, Ιράκ, στα οποία η Ελλάδα συμμετείχε ενεργά και με διάφορους τρόπους. Οι άνθρωποι που αφήνουν τις χώρες τις οποίες ρημάζει η Δύση, βλέπουν σαν ελπίδα διαμονής τις ίδιες τις χώρες της Δύσης, οι οποίες αρκούνται στο να αναδεικνύουν το πρόβλημα της μαζικής εισροής προσφύγων, διαφημίζοντας τρόπους εθελοντικής προσφοράς κάποιων ευρώ ή ακόμα αποστολή ρούχων και τροφίμων στους φτωχούς, θύματα του πολέμου, όπως λένε, του τρίτου κόσμου. Από την άλλη έχουν σφραγίσει τα σύνορα τους, σε μια προσπάθεια δημιουργίας μιας καθαρτήριας ζώνης εκτός των συνόρων τους, την οποία θα χρησιμοποιούν κάθε φορά που χρειάζεται αύξηση της παραγωγής και φθηνά εργατικά, ανασφάλιστα χέρια. Το γεγονός των κλειστών συνόρων στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οδηγεί στη μεγάλη εισροή προσφύγων στην Ελλάδα, που είναι η μόνη πια είσοδος από τις χώρες της Ανατολής στην Ευρώπη, γεγονός που οξύνει το ήδη υπάρχον πρόβλημα του αυξημένου πληθυσμού μεταναστών-προσφύγων και εξηγεί τις κοινωνικές συγκρούσεις που παρουσιάζονται έντονες τα τελευταία χρόνια στις μεγάλες πόλεις της χώρας.

Το μοναδικό σημείο χερσαίας εισόδου στην Ελλάδα είναι στον Έβρο, όπου ολοκληρώθηκε το Τείχος της Ντροπής, το οποίο μας θυμίζει πως στην πολιτισμένη εποχή που ζούμε υπάρχουν άνθρωποι πρώτης και άνθρωποι δεύτερης κατηγορίας, άνθρωποι με το αναγνωρισμένο από τον Ο.Η.Ε. δικαίωμα στην ασφάλεια, στη στέγαση, στην ειρήνη, και άνθρωποι χωρίς αυτό το δικαίωμα. Το Τείχος ελέγχεται από τον ευρωπαϊκό στρατό, τη FRONTEX, ο οποίος με τρόπους και μέσα που είναι εύκολα στη φαντασία μας, απωθούν ανθρώπους που θέλουν να το περάσουν. Βέβαια, σε αυτήν την περίπτωση δεν τίθεται θέμα παραχώρησης εθνικής κυριαρχίας, ενώ ο πλήρως εξοπλισμένος και εκπαιδευμένος στρατός αποτελούμενος από Γερμανούς, Γάλλους, Αυστριακούς και άλλων ευρωπαϊκών χωρών στρατιώτες, παρεμβαίνει εδώ και δύο χρόνια στα σύνορα της Ελλάδας.

Σύμφωνα με τη συνθήκη Sengen, η οποία έχει υπογραφεί από το σύνολο των ευρωπαϊκών κρατών, καμία χώρα δεν έχει δικαίωμα επαναπροώθησης προσφύγων, δηλαδή υποχρεωτική επιστροφή στις πατρίδες τους. Έτσι, οι άνθρωποι συνωστίζονται στην Αθήνα, όπου τους μεταφέρουν από την επαρχία, λόγω έλλειψης υποδομών ή στην Πάτρα και στην Ηγουμενίτσα ακόμα, όπου προσπαθούν να μπουν κρυφά σε κάποιο πλοίο για την Ιταλία και από εκεί σε χώρες που τους περιμένουν συγγενείς και φίλοι που έχουν καταφέρει να φτάσουν, περνώντας όλα αυτά τα εμπόδια που ονομάζουμε στρατό, σύνορα, λιμενικό…

Σήμερα, η επικρατούσα κατάσταση αποκαλύπτει περισσότερο από ποτέ τον τρόπο με τον οποίο το καπιταλιστικό σύστημα επιτίθεται στις λαϊκές μάζες με τον πιο απεχθή τρόπο. Μέσα από τα μέτρα-μνημόνια που ψηφίζονται από μια πλήρως ετεροκατευθυνόμενη ελληνική κυβέρνηση (επί της ουσίας ελληνο-ευρωπαϊκή) στοχοποιείται ο απλός εργαζόμενος. Ταυτόχρονα, τα Μ.Μ.Ε. δημιουργούν ένα σκηνικό τρομοκρατίας το οποίο μετατρέπει τον εργαζόμενο σε υποχείριο των ευρωπαϊκών συμφερόντων. Υπό το φως των παραπάνω εξελίξεων, το μεταναστευτικό ζήτημα στον ελληνικό πλέον χώρο γίνεται πιο επίκαιρο από ποτέ, καθώς ήδη στη χώρα μας έχει ξεκινήσει το πρώτο κύμα μετανάστευσης κυρίως νέων ανθρώπων, οι οποίοι ξεκίνησαν για τη δική τους Οδύσσεια και την εύρεση της γης της Επαγγελίας εκτός της χώρας τους (εάν αυτή τελικά υπάρχει…).

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *